حتما شما نیز به این فکر کرده اید که ناخنک چشم چیست؟ ناخنک چشم، یکی از بیماری‌های شایع در بین افرادی است که بیشتر وقت خود را در هوای آفتابی و آلوده می‌گذرانند. این بیماری به صورت یک ضایعه گوشتی صورتی رنگ در امتداد پلک درون چشم ظاهر می‌شود و بسته به محل قرارگیری و اندازه‌اش، می‌تواند به اختلالات بینایی منجر شود. این بافت اضافی از گوشه چشم در نزدیکی بینی شروع به رشد می‌کند و به سمت قرنیه چشم حرکت می‌کند. با وجود ظاهر عجیب و گاهاً ترسناکی که این بیماری به خود می‌گیرد، ناخنک سرطان نیست و می‌توان آن را از چشم خارج کرد.
این ضایعه علاوه بر تاثیر بر زیبایی، می‌تواند باعث اختلالات بینایی نیز شود. از علائم ناخنک چشم، می‌توان به حساسیت و خارش چشم، تاری دید و دوبینی اشاره کرد. حالا ممکن است بپرسید آیا درمان آن امکان‌پذیر است؟ راه‌های درمان آن چیست؟ در ادامه با کلینیک دیدبرتر همراه باشید تا پاسخ این سوالتان را بدهیم.
آشنایی با ناخنک چشم
ناخنک چشم، یک ضایعه گوشتی به نام Pterygium است که از سمت بینی شروع به رشد کرده و به سمت قرنیه چشم حرکت می‌کند. این بافت اضافی به مرور زمان، سطح سفید چشم را پوشش می‌دهد و در صورتی که به قرنیه برسد، مشکلاتی مانند تاری دید و دوبینی ایجاد می‌کند.
اگر این بیماری در هر دو چشم رشد کند، به آن ناخنک دوطرفه می‌گویند. در بیشتر موارد، بیمار مشکلی جدی نخواهد داشت و فقط یک شیء اضافی و مزاحم در چشم خود احساس می‌کند. اما اگر این بیماری کنترل نشود، شکل قرنیه از دایره‌ای به بیضی تغییر می‌کند و ممکن است بیماری آستیگماتیسم را به وجود بیاورد. این بافت اضافی به دلیل رشد بافت پیوندی و رگ‌های ملتحمه چشم است.
علائم ناخنک چشم
اشعه خورشید، شایع‌ترین علت ناخنک چشم است و به همین دلیل این بیماری به “بیماری چشم رانندگان” نیز معروف است. طبق تحقیقات، این بیماری بیشتر در افراد بالغ بین ۳۰ تا ۵۰ سال دیده می‌شود و در کودکان بسیار نادر است. همچنین در کسانی که پوست و چشم روشن دارند، احتمال بروز ناخنک بیشتر است. برخی از علائم رایج ناخنک عبارتند از:
- تاری دید و دوبینی در صورت نفوذ بافت اضافی به سیاهی چشم
- تورم زرد رنگ روی ملتحمه
- احساس وجود شیء خارجی در چشم که با مالش یا شستن خارج نمی‌شود
- سوزش و خارش چشم
- قرمزی چشم
علت اصلی این بیماری هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما عواملی مانند قرار گرفتن در معرض نور ماورای بنفش، خشکی چشم، گردوغبار، باد، دود، سیگار و قلیان و استفاده نکردن از عینک آفتابی در شرایط نوری شدید، می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.
روش‌های پیشگیری از ناخنک چشم
ناخنک چشم یا پتریژیوم، یک بافت غیرطبیعی است که از گوشه چشم به سمت قرنیه رشد می‌کند. این عارضه، معمولاً در افرادی که در معرض عوامل محیطی نظیر آفتاب، باد و گرد و غبار قرار دارند، مشاهده می‌شود. برای جلوگیری از بروز این مشکل، رعایت برخی روش‌ها و نکات ضروری است.
استفاده از عینک آفتابی: استفاده از عینک آفتابی از مهم‌ترین روش‌های پیشگیری از ناخنک چشم محسوب می‌شود. عینک‌های آفتابی با قابلیت حفاظت از اشعه UV، می‌توانند از چشم‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از اشعه‌های مضر خورشید محافظت کنند. انتخاب عینک‌های با کیفیت و دارای پوشش UV صددرصدی، اهمیت زیادی دارد. این عینک‌ها باید به گونه‌ای طراحی شده باشند که از ورود نور به چشم از اطراف نیز جلوگیری کنند.
استفاده از کلاه‌های آفتابی: کلاه‌های آفتابی نیز می‌توانند به کاهش تماس مستقیم چشم‌ها با اشعه‌های مضر خورشید کمک کنند. استفاده از کلاه‌های با لبه‌های پهن در روزهای آفتابی، به خصوص در ساعات اوج تابش خورشید، یک روش مؤثر برای حفاظت از چشم‌ها است. این کار باعث می‌شود که مقدار قابل توجهی از نور خورشید به طور مستقیم به چشم‌ها نرسد.
استفاده از قطره‌های چشمی مرطوب‌کننده: استفاده از این قطره، می‌تواند به حفظ رطوبت چشم‌ها و کاهش احتمال خشکی و التهاب کمک کند. خشکی چشم، یکی از عواملی است که می‌تواند به بروز ناخنک منجر شود. قطره‌های چشمی مرطوب‌کننده به ویژه در محیط‌های خشک یا در هنگام استفاده طولانی مدت از کامپیوتر و دستگاه‌های دیجیتال، مفید هستند.
رعایت بهداشت چشم‌ها: رعایت بهداشت چشم‌ها نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. شستشوی منظم چشم‌ها با آب تمیز و استفاده از دستمال‌های مرطوب، به حفظ سلامت چشم‌ها کمک می‌کند. همچنین، عدم تماس دست‌های آلوده با چشم‌ها و استفاده از محصولات آرایشی مناسب و بدون حساسیت برای چشم‌ها، از اقدامات مهم در راستای پیشگیری از ناخنک چشم محسوب می‌شوند.
استراحت کافی و جلوگیری از خستگی چشم‌ها: استراحت کافی نیز می‌تواند در پیشگیری از ناخنک چشم مؤثر باشد. استفاده طولانی مدت از دستگاه‌های دیجیتال و خیره شدن به صفحه نمایش بدون استراحت، می‌تواند به خشکی و التهاب چشم‌ها منجر شود. بنابراین، استفاده از تکنیک‌های استراحت مانند قانون 20-20-20 (نگاه کردن به یک نقطه دور به مدت 20 ثانیه هر 20 دقیقه) می‌تواند به حفظ سلامت چشم‌ها کمک کند. در مجموع، پیشگیری از ناخنک چشم نیازمند رعایت مجموعه‌ای از اقدامات و نکات بهداشتی است. استفاده از عینک‌های آفتابی و حفاظتی، حفظ رطوبت چشم‌ها، اجتناب از عوامل تحریک‌کننده محیطی، تغذیه مناسب و معاینات منظم چشمی، از جمله روش‌های موثر برای جلوگیری از این مشکل چشمی محسوب می‌شوند. رعایت این نکات می‌تواند به حفظ سلامت و زیبایی چشم‌ها کمک کند. استفاده از عینک طبی هنگام کار با گوشی یا کامپیوتر نیز می تواند از خشکی و خستگی چشم جلوگیری کند.
روش‌های درمان ناخنک چشم
اگر علائم خفیف باشند، نیازی به درمان جدی نخواهد بود و با استفاده از اشک مصنوعی، می‌توان علائم را کاهش داد. اما در صورت وجود سوزش، خارش، قرمزی چشم و مشکلات بینایی، روش‌های زیر برای درمان به‌کار گرفته می‌شوند:
- استفاده از قطره یا پمادهای مرطوب‌کننده چشمی
- استفاده از قطره‌های ضد التهاب و قرمزی چشم مانند ایندومتاسین
- استفاده از قطره‌های استروئیدی برای کاهش علائم
- جراحی Pterygium در صورت پیشرفت زیاد ضایعه و تاثیر بر بینایی و شکل ظاهری چشم
در این مقاله به بررسی بیماری ناخنک چشم، پرداختیم و دریافتیم که Pterygium یک بافت اضافی درون چشم است که معمولاً از سمت بینی شروع به رشد می‌کند و به سمت مردمک حرکت می‌کند. این بیماری اگرچه خطرناک نیست، ولی باعث سوزش، خارش و قرمزی چشم می‌شود و در صورت عدم کنترل، ممکن است به مشکلات بینایی منجر شود. با استفاده از قطره‌های چشمی می‌توان تا حد زیادی این بیماری را کنترل و علائم آن را بهبود بخشید.
