نشانه های اولیه میگرن چشمی: چشم های ما یکی از حساس ترین اعضای بدن هستند و هرگونه تغییر ناگهانی در بینایی می تواند نگران کننده باشد. گاهی اوقات، بدون هیچ هشدار قبلی، ممکن است متوجه شوید که دیدتان دچار اختلال شده است. این علائمی مانند دیدن نقاط درخشان، خطوط زیگزاگی و غیره می توانند شما را دچار اضطراب کنند، اما در برخی موارد، نشانه ای از یک وضعیت خاص به نام میگرن چشمی هستند.
در این مقاله ی دید برتر، به شناخت نشانه های اولیه این نوع میگرن که می تواند به شما کمک کند تا از عوارض جدی تر جلوگیری کنید، می پردازیم و راهکار های مناسبی برای کنترل آن ارائه می دهیم.
میگرن چشمی چیست؟
میگرن چشمی یک نوع خاص از میگرن است که با اختلالات بینایی موقت همراه است. این وضعیت می تواند باعث ایجاد نقاط نورانی، خطوط زیگزاگی، سایه های متحرک یا حتی از دست دادن موقت بینایی در یک یا هر دو چشم شود. برخلاف میگرن های معمولی که اغلب با سردرد های شدید همراه هستند، میگرن چشمی ممکن است بدون درد یا با سردرد خفیف بروز کند.
این نوع میگرن معمولاً ناشی از تغییرات موقتی در جریان خون شبکیه یا مغز است و می تواند به دلایل مختلفی از جمله استرس، خستگی چشم، تغییرات هورمونی یا مواجهه با نور های شدید ایجاد شود. علائم آن معمولاً بین چند دقیقه تا یک ساعت طول می کشد و در بیشتر موارد بدون آسیب دائمی برطرف می شود. با این حال، در صورت تکرار این علائم، بهتر است برای بررسی های دقیق تر به پزشک مراجعه کنید.
راه های تشخیص و نشانه های اولیه میگرن چشمی
این بیماری معمولاً قبل از بروز سردرد یا بدون سردرد رخ می دهد و علائم آن به تدریج ظاهر شده و طی ۱۰ تا ۶۰ دقیقه برطرف می شوند. در ادامه مهم ترین نشانه های اولیه آورده شده است:
تغییرات در بینایی:
- نقاط نورانی یا چشمک‌زن: دیدن نقاط درخشان، جرقه های نورانی یا اشعه های چشمک‌زن.
- خطوط زیگزاگی یا مواج: مشاهده ی الگو های شکسته، خطوط در هم پیچیده یا موجی که می توانند گسترش یابند.
- سایه‌ها یا لکه های متحرک: برخی افراد سایه هایی در بخشی از دید خود احساس می کنند که حرکت می کنند.
- تاری یا از دست دادن موقت بینایی: ممکن است بینایی در یک چشم تار شود یا بخش هایی از میدان دید سیاه یا خاکستری شود.
احساس ناراحتی و فشار در چشم:
برخی افراد قبل یا بعد از تغییرات بینایی، احساس فشار یا خستگی در یکی از چشم ها دارند.
حساسیت شدید به نور و صدا:
- نور های روشن، صفحه نمایش گوشی یا تلویزیون ممکن است آزار دهنده شوند.
- صدا های بلند نیز ممکن است تحریک کننده شوند و باعث ناراحتی فرد شوند.
سرگیجه یا حالت تهوع:
ممکن است به همراه علائم چشمی، فرد احساس سرگیجه، سبکی سر یا تهوع کند.
اختلال در تمرکز و گیجی موقت:
برخی افراد احساس گیجی و عدم تمرکز را گزارش می کنند، گویی مغزشان به درستی کار نمی کند.
برای تشخیص دقیق میگرن چشمی و اطمینان از اینکه مشکل جدی تری مانند سکته مغزی، مشکلات عروقی یا بیماری های چشمی وجود ندارد، پزشکان از روش های مختلفی استفاده می کنند:
بررسی علائم و سوابق پزشکی
پزشک از شما درباره ی موارد زیر سؤال می پرسد:
- الگوی علائم (چه زمانی شروع می شود و چه مدت طول می کشد)
- میزان تکرار علائم و ارتباط آنها با سردرد
- سابقه خانوادگی میگرن یا بیماری های عصبی
معاینه چشم پزشکی
پزشک با بررسی دقیق شبکیه، عصب بینایی و فشار داخل چشم، احتمال بیماری های چشمی دیگر مانند جداشدگی شبکیه یا مشکلات عروقی را رد می کند.
آزمایش های تصویربرداری
در صورتی که پزشک احتمال دهد که مشکل ناشی از اختلالات مغزی یا مشکلات عروقی است، ممکن است MRI یا سی‌تی‌اسکن مغز تجویز شود.
آزمایش های بررسی جریان خون و قلب
گاهی برای بررسی مشکلات عروقی که ممکن است به کاهش جریان خون در چشم منجر شود، از آزمایش هایی مانند سونوگرافی داپلر، نوار قلب یا اکوکاردیوگرافی استفاده می شود.
آزمایش خون
بررسی سطح قند خون، کلسترول و سایر فاکتور های مرتبط برای اطمینان از عدم وجود مشکلاتی مانند دیابت یا فشار خون بالا که می توانند در علائم نقش داشته باشند.
روش های پیشگیری و مدیریت میگرن چشمی
میگرن چشمی معمولاً کوتاه مدت و بی خطر است، اما اگر مکرراً رخ دهد، می تواند کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. شناخت عوامل محرک و استفاده از راهکار های پیشگیری و مدیریت می تواند به کاهش دفعات و شدت حملات کمک کند.
شناسایی و اجتناب از عوامل تحریک کننده
بسیاری از افراد متوجه می شوند که میگرن چشمی آنها در اثر عوامل خاصی ایجاد می شود. شناسایی این عوامل و اجتناب از آنها می تواند به کاهش حملات کمک کند. برخی از مهم ترین عوامل محرک عبارت اند از:
- نور شدید و خیره کننده: استفاده از عینک آفتابی در محیط های روشن یا تنظیم نور صفحه نمایش می تواند کمک کننده باشد.
- استرس و اضطراب: تکنیک های کاهش استرس مانند مدیتیشن و تنفس عمیق می توانند از بروز حملات جلوگیری کنند.
- کمبود خواب: داشتن برنامه خواب منظم و خواب کافی (۷-۸ ساعت) اهمیت زیادی دارد.
- کم آبی بدن: نوشیدن آب کافی در طول روز از کاهش جریان خون به مغز و تحریک میگرن جلوگیری می کند.
- رژیم غذایی نامناسب: برخی مواد غذایی مانند کافئین زیاد، شکلات، غذا های فرآوری شده و الکل ممکن است باعث تحریک میگرن شوند.
- کار طولانی با صفحه نمایش: استفاده بیش از حد از گوشی، لپ‌تاپ یا تلویزیون می تواند چشم را خسته کرده و موجب حملات میگرنی شود.
داشتن سبک زندگی سالم
فعالیت هایی مانند یوگا، پیاده روی و شنا باعث بهبود جریان خون و کاهش استرس می شوند. مصرف میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های سالم نیز می تواند به کاهش التهاب و بهبود عملکرد مغز کمک کند. همچنین خواب نامنظم یا کم‌خوابی می تواند یکی از عوامل اصلی میگرن چشمی باشد.
مدیریت استرس و اضطراب
تمریناتی مانند یوگا، تنفس عمیق و مراقبه به کاهش استرس و کنترل حملات میگرنی کمک می کنند. همچنین ماساژ دادن سر و گردن نیز می تواند به کاهش تنش های عضلانی و بهبود جریان خون کمک زیادی کند.
در نهایت، میگرن چشمی معمولاً بی خطر است اما می تواند ناراحت کننده و نگران کننده باشد. شناسایی عوامل محرک و تغییر سبک زندگی تأثیر زیادی در کاهش تعداد حملات دارد. پس در صورت تکرار حملات یا شدید شدن علائم، مشورت با پزشک ضروری است. با رعایت این نکات، می توانید میگرن چشمی را بهتر کنترل کنید و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.
